Ik schrijf niet vaak een wat uitgebreider bericht voor sociaal media kanalen. Toch werd ik van het weekend zo getriggerd dat ik me nu niet kan bedwingen om jullie een vraag voor te leggen. Dus ik hoop dat je dit iets langere bericht met aandacht wilt lezen en ik ben erg benieuwd naar je antwoord. En deel dit bericht gerust!
De trigger was een uitspraak gedaan door Hans Biesheuvel,
één van de oprichters van Ondernemend Nederland (ONL). Hans heeft heel veel
kennis van en over de ondernemers van Nederland en wordt ook regelmatig om
advies gevraagd door onze overheid.
Hij gaf aan dat de maand mei een cruciale maand gaat worden
voor veel van de ondernemers en werknemers. We krijgen namelijk in mei ons
vakantiegeld en die dubbele uitgave kan veel ondernemers, en dus ook
werknemers, wel eens de kop kosten. Ik dacht “Het moet niet gekker worden. Dat
mag toch niet gaan gebeuren! Wat kan ik hieraan bijdragen?”
In deze onzekere tijd weten we elkaar gelukkig vaak te
vinden. Corona moet worden overwonnen en mensen die het hebben moeten alle zorg
krijgen om het te overwinnen. Tegen elke prijs! Geen discussies over hoeveel
een leven waard is en gezamenlijk een ‘strijd’ leveren om Corona Nederland en
de wereld uit te krijgen.
We worden momenteel grotendeels door angst gedreven. Angst
voor onze gezondheid, die van onze dierbaren, de huidige onzekerheid en angst
over onze toekomst. We hebben die gezamenlijke toekomst in eigen handen door ook
de kansen te zien. Dus nu ondersteuning bieden aan onze gezondheidszorg en ook met
optimisme naar de toekomst, nu nadenken over onze economie.
Er zijn diverse ‘weeffouten’ boven water gekomen die
absoluut moeten worden hersteld na deze Corona ‘crisis’. Weeffouten zoals het niet
betalen van de reële prijs voor producten en diensten. ZZP-ers moeten vaak een te
laag uurtarief vragen, waarin geen pensioen of verzekeringen worden
meegerekend. Eigenlijk een absurde situatie. Er is vaak geen of te beperkte
(privé) spaarpot. Er ontbreek vaak een ondernemersreserve om bij tegenslag
minimaal 3 maanden zelfstandig op te vangen. Dit was toch het eerste dat ik
leerde toen ik in 2004 zelfstandig ondernemer werd. En het vakantiegeld zijn we
gaan zien als vast inkomen.
Wat ik als 1 april grap zag langskomen, kwam weer bij me naar
boven. Wat nu als (een groot deel van) de beroepsbevolking zou afzien van het
vakantiegeld? Natuurlijk niet iedereen. De mensen met een kleine beurs zoals
bijvoorbeeld mensen met een bijstandsuitkering en anderen waar juist tijdens
deze ‘crisis’ een extra beroep op wordt gedaan, moeten we daar misschien buiten
houden. Mogelijk zijn er nog meer groepen te bedenken.
Maar als de draagkrachtigen in onze beroepsbevolking (zo’n 6
miljoen mensen) dat zouden doen brengen we zo’n 9 miljard euro bij elkaar om juist
nu niet alleen onze gezondheid solidair te beschermen, maar ook onze
toekomstige economie. Het is in ieder geval iets waartoe ik bereid ben! Door NU
te handelen behouden bedrijven mogelijk hun bestaansrecht en daarmee de
werknemers in die bedrijven uitzicht op een baan en inkomen. Zo voorkomen we mogelijk
allerlei belastingverhogingen om de ‘boel’ straks te herstellen. Ik weet dat er
al prachtige initiatieven zijn van werknemers die dit al aan hun eigen
werkgever hebben voorgesteld. Prachtig hoe er wordt meegedacht.
Dus mijn vraag is: Zou jij bereid zijn om je
vakantiegeld dit jaar in te leveren om daarmee onze economie te ondersteunen en
in die zin een mogelijk mooiere gezamenlijke toekomst tegemoet te gaan?
Ik ben heel benieuwd naar je antwoord en mogelijke
alternatieven die je hiervoor in gedachten hebt.
Dank voor het lezen en groet, Marius van Vlijmen
P.S. Ook nieuwsgierig wat anderen van dit idee vinden? Deel
dit bericht gerust en vraag hen naar hun antwoord en gedachten hierover.
#vakantiegeldnuevenniet #eenmooietoekomst #solidair
#samenkomenweerwel #verniewdeeconomie #HWMIK #HelpWatMoetIkKiezen #ikdoemee
